Γαλίενα ή Γαλίανα

Περιοχή της Ματσούκας όπου άρχιζε από το Διπόταμο, δηλαδή από το σημείο που ενώνονταν οι 2 βραχίονες του Πυξίτη ποταμού. Το όνομα Γαλίαινα ισχυρίζονται ορισμένοι ότι προέρχεται από τη λέξη «γάλα», διότι η περιοχή είχε αρκετή κτηνοτροφία. Άλλοι ισχυρίζονται πως προέρχεται από τη λέξη «κάλλια» που σημαίνει «μεταλλεία». Πράγματι υπάρχουν μεταλλεία στο όρος Μανόη, όπου ακόμα σώζονται μερικές είσοδοι των σπηλαίων τους. Επίσης υπάρχουν στο Παρχάρ’ Γελέφ, όπως και στο παρχάρ’ Ζεμπερέκ.
Η Γαλίαινα περιλάμβανε τις περιοχές:
1) Τη δυτική πλευρά του όρους Τούφα, που άρχιζε από τον Μιχιρτσή εκεί που ενώνονται οι δυο βραχίονες του Πυξίτη, από τους οποίους ο ένας κατεβαίνει ανατολικά από τη Γαλίαινα και ο άλλος από το Τσεβιζλούκ (Μάτσκα), όπου κάτω από το χωριό Τούφα υπήρχε το ονομαστό «Τη Τρίχας το γεφύρι» κατά την παράδοση.
2) Την ανατολική πλευρά του όρους Πίλταγη ή Μούλκταγη
3) Το ανάμεσα σ’ αυτά περικλειόμενα βουνό της Κολιάχας που άρχιζε από το Διπόταμο και έφτανε προς Βορρά μέχρι τη Σάντα.
Η Γαλίαινα είναι το ανατολικό τμήμα της Ματσούκας με την ιστορική μονή του Αγίου Γεωργίου του Περιστερεώτα, περιλαμβάνει 19 χωριά, τα περισσότερα αμιγώς ελληνικά:
1) Κούτουλα, 2) Μαχουλέξα, 3) Πιπάτ’, 4) Τερμιτζάντων, 5) Ρωμανού, 6) Μαντρανόν, 7) Κατρούλ’, 8) Τσιναλάντων, 9) Μισαηλάντων, 10) Μεσοχώρ’, 11) Βάλαινα, 12) Ζαβρία, 13) Αρμενού, 14) Σεϊτανάντων, 15) Ζίλμα, 16) Κουστουλάντων, 17) Κοτύλια, 18) Τσουπανού, 19) Λιβαδία
Στα μέσα του 19ου αι. είχε γύρω στους 3000 κατοίκους, οι 1950 ήταν φανεροί, 500 κρυφοί (κλωστοί) και 550 μουσουλμάνοι. Το 1922 0 πληθυσμός έφτανε τους 4500.
Κάθε χωριό είχε και το σχολείο του. Επίσης υπήρχε το τετρατάξιο ημι-γυμνάσιο που δημιούργησαν το 1909 οι αδερφοί της μονής του Αγ.Γεωργίου Περιστερεώτα, στο κέντρο της Γαλίαινας, στη θέση Γέφυρα. Εκτός από ελληνικά και τούρκικα, διδάσκονταν και Γαλλικά. Όσοι τέλειωναν επιτυχής πήγαιναν στο φροντιστήριο της Τραπεζούντας.